دربارهي مسائل جنسي، کودکان در هر سني تا چه ميزان بايد اطلاعات داشته باشند؟ به خاطر داشته باشيد بهترين آموزگار براي کودکان والدين ميباشند.
تا سن 5 سالگي
بچّهها بايد:
1- نام صحيح اعضاي بدن از جمله اعضاي تناسلي را بدانند.
2- درک کنند که نوزادان از رحم مادر متولد ميشوند.
3- مفهوم فضاي خصوصي را هنگام تعويض لباس و رفتن به توالت بدانند. به ويژه ضروري است کودکان 5 ساله تفاوت خصوصي و سري را بفهمند.
4- بتواند به راحتي با والدين يا فرد بزرگسال قابل اعتماد ديگري، درباره جنسيت صحبت کنند.
5- نسبت به هويت مذکر يا مونث خود عزت نفس داشته باشند.
بين 6 تا 9 سالگي
بچّهها بايد:
1- بتوانند توليد مثل حيوانات و گياهان را به عنوان بخشي از چرخه حيات درک کنند.
2- در پاسخ به سوالاتي چون «نوزادان از کجا ميآيند؟» «چطوري به دنيا ميآيند» چيزهاي شنيده باشند.
3- از تفاوت بين دو جنس آگاه باشند و بتوانند نام صحيح اندام تناسلي خود و جنس مخالف را نام ببرند.
4- درک کلي از ايدز و عفونتهاي ديگري که از طريق جنسي منتقل ميشود داشته باشند.
5- نسبت به سلامت کلي و نيازهاي ايمني بدن خود مسئوليت روزافزون پيدا کنند و بهداشت شخصي خود را با مسواک زدن، دوش گرفتن، رعايت تغذيه مناسب و غيره حفظ کنند.
6- مفاهيم دوستي و عدالت را بفهمند و بتوانند احساسات خود را با والدين يا افراد بزرگسال قابل اعتماد ديگر درميان بگذارند.
بين 9 تا 13 سالگي
بچّهها بايد:
1- جنسيت را به عنوان بخشي طبيعي از زندگي درک کنند.
2- با تغييرات طبيعي دختران و پسرها در دوران بلوغ (عادت ماهيانه و احتلام) آشنا شوند.
3- بتوانند با ديگران دوست شوند و دوستيهايشان را حفظ کنند. (معمولاً با هم جنسهاي خودشان)
4- روند توليد مثل و از جمله مفاهيمي چون: آميزش جنسي، پدر و مادرشدن، سقط جنين و جلوگيري از بارداري را درک کند.
5- بدانند سوء استفاده جنسي چيست؟ چگونه ميتوان آن را تشخيص داد و در موقعيتهاي بالقوه خطرناک چگونه بايد رفتار کرد.
با توجه به مراحل رشد کودک، به پرسشهاي او پاسخ دهيد. هر چه سن او کمتر است پاسخها را عيني تر و با لحن جدي بگوييد. جواب آنها را حداکثر در دو تا سه جمله بدهيد. بچههاي ده- دوازده ساله به اطلاعات بيشتري نياز دارند که ميتوان از طريق کتابها، جزوهها و کلاسهاي آموزي به آنها دست يافت.
توجه: مطالب بلاگ فروشگاه اینترنتی "نوپا" برگرفته از منابع داخلی و بین المللی است، جنبه اطلاع رسانی داشته و توصیه تخصصی تلقی نمیشوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک و متخصصان دانست.