اگر کودکتان مدام حوصله اش سر می‌رود

این غر زدن ممکن است برای شما بسیار آشنا باشد. اگر اولین واکنش شما این است که سعی می‌کنید هر دقیقه فرزندتان را پر کنید، کار درستی انجام نمی‌دهید. بچه ها در این سن باید قدری آزادی داشته باشند تا انتخاب های خودشان را انجام دهند. آنها وقتی که به دنبال استقلال هستند فقط نیاز به قدری راهنمایی دارند. این راه ها را امتحان کنید تا در لذت بردن از زمان آزاد، به کودک تان کمک کنید.

لحظه را جشن بگیر
ممکن است هر باری که کودک شما دور خانه می‌چرخد و می‌گوید که هیچ کاری ندارد انجام دهد، شما حرص بخورید، اما درواقع او از این موضوع سود می‌برد چرا که با این کار قدری از زمانش می‌گذرد. زمان بدون هیچ برنامه ای، او را مجبور به خلاقیت می‌کند. این موضوع همچنین ممکن است به یادگیری او برای گسترش چیزهای مناسب، چیزهایی مثل این که چطور برنامه ریزی کند و خودش را نظم دهد کمک خواهد کرد.

این تمام ماجرا نیست: داشتن زمان خالی، درس های ارزشمندی برای حل مشکلات و خودانگیختگی به او می‌دهد. نکته دیگر این است وقتی کودکی مدام از یک برنامه به برنامه دیگر می‌رود، برای انتخاب هایش آزادی لازم را ندارد. وقتی کودک شما می‌گوید حوصله اش سررفته به خودت بگو «خیلی خوشحالم» این موضوع یک چیز عالی است که می‌تواند از فشار کاسته و بفهمد که می‌خواهد چه کار کند نه این که دیگران به او بگویند که چه کاری انجام دهد.

اجتناب از فریبندگی تکنولوژی
قطعا با نرم افزارهایی که دوست بچه ها هستند، حقیقتا او می‌تواند هر لحظه کاری انجام دهد. اما به راحتی دادن یک دستگاه به او جواب نیست. وقتی که کودک شما از بی حوصلگی شکایت می‌کند اگر به صورت خودکار به او دستگاهی بدهید، هیچ وقت یاد نمی‌گیرد که چطور خودش را با شیوه های دیگری سرگرم کند.

صحبت بر سر این نیست که هیچ دستگاه هوشمندی در اختیارش نگذارید بلکه مساله مهم حفظ تعادل در این باره است. تا جایی که امکان دارد، تلفن یا تبلت خود را در مواقع اورژانسی مثل پروازهای طولانی یا در اتاق انتظار مطب پزشک در اختیار آنها قرار دهید.

 
ورق را برگردان
دفعه بعدی که کودک شما غر می‌زند که حوصله ندارد، از او بپرسید «خب، دوست داری چکار کنی؟» اگر او تعدادی از فعالیت های مورد علاقه اش را نام برد- از جمله چیزهایی که می‌تواند تنهایی انجام داده و چیزهایی که می‌توانید با هم انجام دهید- و شما می‌خواهید که او را به بازی تنهایی ترغیب کنید، می‌توانید بازی های تنهایی را برایش برنامه ریزی کرده و قول دهید که بعدا با او بازی می‌کنید. این یک زمان عالی برای دعوت کردن از کودک تان برای کمک کردن در کارهایی است که انجام می‌دهید.

مثلا هنگام آشپزی یا لباس تا کردن می‌توانید از آنها کمک بگیرید. همچنین او می‌تواند دفعه بعدی که کاری برای انجام دادن نداشت یک لیست از پنج چیزی که دوست دارد انجام دهد خلق کند. به اضافه، او در حالت انتظار برای بازی هایی مثل لباس های مختلف پوشیدن و درست کردن یک کاردستی و... یا زنگ زدن به مادربزرگ و حرف زدن با او است.

استراتژی دیگر: یک جعبه بی حوصلگی درست کنید که تنها در مواقعی مثل این، آنها را بیرون بکشید. گذاشتن پازل ها و کتاب های قدیمی و حتی ابزار خانه داری مثل رول خالی دستمال توالت و ابزارهای رنگی را در یک جعبه و وسایل ورزش و بازی های بیرون خانه مثل اسکیت، توپ و... را در جعبه دیگری بگذارید. فقط این که چه زمانی او با یک چیز بازی خواهد کرد برآورد خوشبینانه نداشته باشید. بعضی بچه ها ممکن است قبل از رفتن روی چیز دیگر تنها روی یک چیز 5 یا 10 دقیقه تمرکز کنند و یا ممکن است دوباره پیش شما آمده و بگویند که همچنان حوصله ندارند. این موضوع مشکلی ندارد. شما می‌توانید به آنها کمک کنید که مدت زمان توجه شان به هر بازی بیشتر شود.

تحسین و درنگ
در نهایت، به یاد داشته باشید که کودک شما کسل بودنش را به شما اعلام می‌کند که شما را امتحان کند. گاهی من کسل هستم معنی واقعی اش این است که می‌خواهم مادر یا پدرم قدری به من توجه کنند.» در این موارد آنها را ده دقیقه ناز و نوازش کنید و یک کتاب با هم بخوانید. بعد به او بگویید که حالا برو بازی کن. وقتی که کودک شما راهی برای مشغول کردنش پیدا می‌کند حتما او را تحسین کنید. درواقع شما می‌خواهید با روشی ظریف حس مدیریت کردن زمان او را تقویت کنید. این موضوع بسیار ساده است مثل این که به او بگویید آفرین خیلی خوب با خودت بازی کردی!